Mulligan concept

Het ontstaan van het Mulligan Concept in de jaren ’90 lijkt een logische stap in de ontwikkeling van de behandeling van klachten aan het bewegingsapparaat. Gedurende de afgelopen decennia zijn er diverse trends geweest in de wereld van de fysio- en manuele therapie. Sommigen  predikten vooral passieve technieken. Anderen legden meer verantwoordelijkheid bij de patiënt en stimuleerden het revalidatieproces via een meer actieve benaderingswijze.

Mulligan heeft op een systematische wijze deze twee methoden als eerste met elkaar gecombineerd. Door meer “open minded” om te gaan met bestaande principes heeft hij zowel voor de perifere gewrichten als de wervelkolom een nieuw onderzoeks- en behandelsysteem ontwikkeld. Zijn MWM’s (perifeer) en SNAG’s (wervelkolom) zijn een combinatie van een passieve correctie (accessory movement) en een actieve beweging. Met deze techniek wordt, indien deze geïndiceerd is, snel en pijnvrij functie teruggewonnen.